25 χρόνια Γκόρντον σεττερ Αώος

Γκόρντον σεττερ

Ο Σέτερ Γκόρντον είναι ο μεγαλύτερος και δυνατότερος Σέτερ. Μεγάλης αντοχής σκύλος, υπάκουος, είναι αναμφισβήτητα από τα πιο καλά κυνηγόσκυλα. Δυνατός και ανθεκτικός μπορεί να κυνηγάει για ώρες χωρίς καν να πιει νερό. Σαν χαρακτήρας είναι ανεξάρτητος αλλά με την πάροδο του χρόνου γίνεται συντροφικός και άριστα εκπαιδεύσιμος.

Σκύλος μεσαίου μεγέθους. Η διαφορά του από το Αγγλικό Σέττερ, είναι ότι το Γκόρντον είναι εγγεγραμμένο στο τετράγωνο (το ύψος στο ακρώμιο είναι το ίδιο με το μήκος του κορμού).

Οι πλευρικοί άξονες του κεφαλιού πρέπει να είναι παράλληλοι. Στο κλασσικό μέτωπο του Γκόρντον το ρινο-μετωπικό κοίλωμα πρέπει να είναι βαθύ και να χωρίζει το μέτωπο σε δύο μέρη.
Ένα άλλο σημείο που πρέπει να προσέχουμε στο Γκόρντον, είναι να μην έχει υπερβολική κλίση του μηρού –κνήμης προς τα πίσω (ο αστράγαλος δηλαδή να είναι αρκετά πίσω από την κάθετο που ξεκινά από το ισχιακό όγκωμα). Στις εκθέσεις μορφολογίας μπορεί να βλέπουμε τέτοιους σκύλους και να μας εντυπωσιάζουν, όμως αυτό πρέπει να αποφεύγεται ειδικά στους σκύλους εργασίας. Όσο πιο πίσω είναι η θέση του αστράγαλου, τόσο πιο ασταθές είναι το πάτημα του σκύλου, διότι, κατά τη στιγμή που ο σκύλος καλπάζει και η κνήμη έρχεται μπροστά, εκείνο που συμβαίνει είναι το εξής: οι δύο πίσω αστράγαλοι (ταρσοκνημικές αρθρώσεις) συγκλίνουν κατά τον καλπασμό και αυτό δημιουργεί πρόβλημα.

Σχετικά με τον κορμό του Γκόρντον, πρέπει να σταθούμε στη μεγάλη αξία που έχουν οι εγκάρσιοι διάμετροι που είναι πολύ πιο μεγάλοι από αυτούς του αγγλικού ή του ιρλανδικού σέττερ. Τα πλευρά του θα πρέπει να είναι στρογγυλοποιημένα. Το σχήμα του θώρακος έχει μεγάλη σημασία. Τα πλευρά θα πρέπει να έχουν μια απόσταση μεταξύ τους και να κλείνουν προς τα πίσω, κάτι που δίνει τη δυνατότητα στο σκύλο να παίρνει μεγάλες εισπνοές, αφού αυτός ο σχηματισμός των οστών δίνει μεγάλη χωρητικότητα αέρα στον θώρακα. Το μήκος του θώρακα θα πρέπει να είναι το μισό από το ύψος στο ακρώμιο.

Ο τρόπος με τον οποίο κινούνται οι σκύλοι εξαρτάται από το ταμπεραμέντο τους, και από τη σωματική τους κατασκευή. Από το Γκόρντον περιμένουμε ένα καλπασμό πιο συγκρατημένο από αυτόν του σέττερ (ιρλανδικού και αγγλικού) γιατί η σωματική του κατασκευή το επιτρέπει. Η ιδιοσυγκρασία του (πιο ήρεμο, λιγότερο νευρικό), φανερώνεται και στον τρόπο που φερμάρει και απορτάρει. Ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Γκόρντον είναι ότι δεν έχει καλπασμό δύο περιόδων (δηλ. σύμπτυξη και εκτόνωση) αλλά μια περίοδο, την λεγόμενη «Κάντερ». Αυτός ο τρόπος κίνησης δεν είναι ούτε καλπασμός ούτε τροκ, ούτε ακριβώς βηματισμός. Είναι ένας διαγώνιος καλπασμός σε τρεις περιόδους.

Πρώτα λοιπόν η απόδοση ,αλλά παράλληλα ο σεβασμός της τυπικότητας και του στυλ (χαρακτηριστικά που προσδιορίζουν την φυλή) διότι χωρίς αυτά οι φυλές σίγουρα θα χαθούν.

Gordon setter

Η φωτο - σχέδιο μιλάει από μόνη της πώς πρέπει να είναι μορφολογικά το Γκόρντον Σεττερ (ΚΛΙΚ ΠΆΝΩ ΣΤΟN ΕΔΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΤΆΝΤΑΡΤ )...

Kαι το ταξίδι για "δικά μου Κύθηρα" συνεχίζεται..!!

Αξίζει να κυνηγάς ένα όνειρο, μία "Ιθάκη" , όταν τελικά υπάρχουν δυσκολίες, Ποσειδώνες και Κύκλωπες, όταν πέφτεις και η απαισιοδοξία σου χτυπάει την πόρτα;
Αναλωνόμαστε σε πράγματα που νομίζουμε πως έχουν σημασία, και όταν βλέπουμε πως δεν υπάρχει το αντίστοιχο αποτέλεσμα, απογοητευόμαστε. Μα όμως δεν είναι όλα μάταια. Η ευτυχία, είναι μέσα μας, η επιλογή υπάρχει, όσο ζούμε περπατάμε και αναπνέουμε.

Μία υπενθύμιση, κυρίως στους νέους, που ίσως κάπου στη διαδρομή να έχασαν τους στόχους τους, μία υπενθύμιση ίσως και στον εαυτό μου .

Λένε ότι μία εικόνα ισοδυναμεί με 1000 λέξεις , αν αυτό ισχύει τότε οι φωτογραφίες μου θα σου δώσουν πρόσβαση όχι μόνο στο κυνήγι όπως το βλέπω εγώ αλλά και το ταξίδι μου σε αυτό σαν άνθρωπος ..

Και αν απογοητεύεσαι, αν δεν πιστεύεις στα λόγια μου, τότε επικαλούμαι την αυθεντία:

« Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.»
Ιθάκη (1911)
Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ

http://www.gpeppas.gr/arxiki/arxiki...

Ημέρα της Fata Morgana ...

Έχετε περπατήσει μέσα στο σιωπηλό και κρύο χειμωνιάτικο πρωινό . Είστε στην σκιά ενός μεγάλου δάσους , πάνω από θαμνώδεις λόφους.
Τα σκυλιά είναι τόσο ευτυχή που τρέχουν ελεύθερα , χωρίς κανέναν περιορισμό μέσα στις ευωδιές του δάσους !
Τις περισσότερες φορές χάνονται από το οπτικό σας πεδίο , αλλά ο συμπαθητικός ήχος από τα κουδουνάκια που κρέμονται στο λαιμό τους σας δίνουν το στίγμα τους .
Το πιο όμορφο είναι ότι το καθένα δίνει τον δικό του ήχο και παλμό , διαχωρίζοντας έτσι τον κάτοχο του και προσδιορίζοντας απόλυτα την ταυτότητα του !
Εσείς βρίσκετε σε έναν άλλο κόσμο , σε ένα κόσμο μακρινό δεν υπάρχει πια ο συνηθισμένος κόσμος της μεγαλούπολης , ο κόσμος που υπάρχει τώρα είναι μοναχικός ,σχετικά σιωπηλός , κρύος , σκοτεινός αλλά μαγικός , κάνοντας σας να νιώθετε απόλυτη ηρεμία , τα βήματα σας ακούγονται και ο παγετός ραγίζει κάτω από τις μπότες σας .

Κάπου κάπου σταματάτε για να ακούσετε καλύτερα τον ήχο από τα απομακρυσμένα κουδουνάκια και κατόπιν πάλι νωχελικά , ήρεμα συνεχίζετε τον δρόμο σας .
Μέσα σε αυτή την απόλυτη ευδαιμονία και ευεξία , ακούτε τον ήχο από τα κουδουνάκια να αλλάζει , καταλαβαίνετε αμέσως ότι αυτό οφείλεται στον τριποδισμό των τετραπόδων συντρόφων σας , δίνει δε με το ρυθμό του στο μυαλό σας απόλυτη εικόνα του τι συμβαίνει εκεί μπροστά και ας μην βλέπετε την σκηνή !
Ο Εγκέφαλος ενεργοποιείται στο μέγιστο , οι νευρώνες αρχίζουν να στέλνουν ηλεκτρικά σήματα σε όλο το σώμα σας σαν τρελοί και τότε το κάθε μέρος αυτού του σώματος κάνει αυτό που πρέπει να κάνει !
Τα μάτια σας αγριεύουν γίνονται μάτια κυνηγού , οι υπόλοιπες αισθήσεις ανεβαίνουν προς το κόκκινο , η καρδιά σας έχει ελαφριά ταχυπαλμία , τα πόδια σας επιταχύνουν προς το μέρος των ήχων από τα κουδούνια .
Η μυρωδιά του δάσους τώρα εισέρχεται έντονη στην ρινική κοιλότητα σας , μυρωδιά νέων πεύκων με την δροσιά του πρωινού και δεντρολίβανου .

Ο ήχος από τα κουδουνάκια σταματά , σταματούν και τα βήματα σας , απόλυτη ησυχία .
Είστε φοβισμένος , τρέμετε , αν θα εντοπίσετε εγκαίρως τα σκυλιά , αν θα την προλάβετε , ένας ελαφρύς συριγμός ανάμεσα από τα δόντια σας φεύγει, που είναι !
Μέσα στην απόλυτη σιωπή ένα καθαρός αργός ήχος από το κουδουνάκι , το σκυλί ποντάρισε , ξανά ενεργοποιεί τα πάντα για μια στιγμή και τώρα σιωπή ξανά !
Πια όλη η ύπαρξη σου έχει εντοπίσει την προέλευση του ήχου και ήδη είσαι εκεί με βήματα γρήγορα, σταθερά , αλλά και απαλά σαν αιλουροειδές που κινείται προς το θήραμα του !
Εντοπίζεις αμέσως τις νέες κόκκινες βελανιδιές με το ελαιόπρινο γύρω γύρω , το όπλο τώρα είναι έτοιμο , μερικά βήματα ακόμη και η σκηνή που είχες στο μυαλό σου αποκαλύπτεται τώρα στα μάτια σου ίδια και απαράλλακτη !
Τα μάτια σου βλέπουν το σκούρο όγκο της σκιαγραφίας ενός σκύλου στις φτέρες κάτω από τις βελανιδιές και πιο πέρα τον μαύρο όγκου του άλλου σκυλιού , ξεκαθαρίζουν την σκηνή και εστιάζονται στα κεφάλια και προς τα πού δείχνουν !

Τώρα σας καταλαμβάνει μία γαλήνη και ευδαιμονία απόλυτη που σαν να θέλει ,αυτή η σκηνή να μείνει έτσι για πάντα, τίποτε να μην την ενοχλήσει και χαλάσει η να την κάνει να χαθεί !
Τα σκυλιά είναι στην μυρωδιά που μεταδίδουν οι αναθυμιάσεις που προέρχονται από το πουλί στην κρυψώνα του , δίνουν την εικόνα ειδήμονα κρασιού που βρίσκεται μπροστά στο άνοιγμα μίας φιάλης εξαιρετικής ποιότητας και παλαιότητας περιμένοντας με ανυπομονησία να την γευθεί ! Είστε έτοιμος , το όπλο σας έχει πάρει την κατάλληλη θέση , ελαφρός ήχος και τα μάτια σας πιάνουν ένα τσίτωμα από το πιο κοντινό σκυλί και μία ελαφριά κίνηση της κεφαλής του προς τα αριστερά και τέλος να σηκώνεται προς τον ουρανό και το φως !
Μία ταυτόχρονη έκρηξη ηλεκτρισμού στον εγκέφαλο σας και στην καρδιά σας. είναι η στιγμή , τώρα τώρα γίνεται !! Αμέσως σχεδόν ακολουθείται από τον χαρακτηριστικό κρότο των φτερών , που είναι δεν την βλέπω ,που είναι !!
Το καφετί βέλος έχει φύγει ανάμεσα στα κόκκινα δρύινα φύλλα προς το σωτήριο φως, αυτόματα το όπλο σηκώνεται και ακολουθεί την πορεία του βέλους , τα κουδουνάκια έντονα πια βάζουν την κατάλληλη μουσική , δύο κρότοι δυνατοί υπόκωφοι καλύπτουν τα πάντα για μια στιγμή και η μυρουδιά της μπαρούτης έρχεται στα ρουθούνια σας !
Δεν είστε σίγουρος για το τι έγινε εκεί ανάμεσα στα φυλλώματα , είστε λίγο σας χαμένος μέσα στην παραζάλη της έντονης κυνηγετικής στιγμής !
Σας ξαναφέρνει στην πραγματικότητα ο ερχομός των συντρόφων σας ! Τώρα πια ήρεμος κρατάτε στο χέρι σας θαυμάζοντας μία μπεκάτσα την βασίλισσα των δασών , κοιτώντας αυτό το όμορφο και μοναδικό πλάσμα νιώθετε μία λύπη ξαφνικά για το χαμό της , μπορεί να μην είστε πολύ θρήσκος να μην πηγαίνετε πολύ στην εκκλησία, αλλά ξέρετε ότι μόνο ο θεός μπορούσε να φτιάξει ένα τέτοιο πλάσμα .
Αλλά αυτή είναι η πραγματική άγρια ζωή και μόνο όποιος όπως εσείς την ζεί εκ του εντός μπορεί σε μεγάλο βαθμό να την καταλάβει !!
Την λύπη διακόπτει ο ήχος από τα κουδουνάκια των σκυλιών που ήδη είναι πάλι μπροστά κυνηγώντας η στιγμή είναι ήδη μακριά και πίσω , εδώ Nίβα , Μήδεια εδώ περιμένετε εδώ εδώ !!!!

http://www.gpeppas.gr/mpekatsa/imera-mpe/imera-mpe.html

" H ντάμα των νεκρών φίλων και το αερικό των σκοταδιών του δάσους "

Aντί μυστηριώδης μάλλον " η ντάμα των νεκρών φίλων και το αερικό των σκοταδιών του δάσους " θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτό το πουλί. Αυτό το περίεργο λοιπόν πουλί μου αρέσει να κυνηγώ με τα σκυλιά μου στα πανέμορφα Ελληνικά βουνά, είτε καμιά φορά τις πρώιμες μέσα στα έλατα σε συνδυασμό με τις πέρδικες είτε στο δάσος με τις οξιές, είτε μέσα στα πουρνάρια, τα παλιούρια με το αγκάθι που σε σχίζει αν το ακουμπήσεις, είτε στα ρέματα με τα βάτα.
Ευτυχώς για εμάς η πατρίδα μας προσφέρει πολλά μέρη και διαφορετικά τοπία για το κυνήγι της , όλα δύσκολα το καθένα με τον τρόπο του , καμία σχέση με τα εύκολα μέρη που την κυνηγούν οι βόρειοι Ευρωπαίοι συμπολίτες μας.
Όλες οι φυλές των σκυλιών φέρμας μπορούν να κυνηγήσουν καλά μπεκάτσα , είναι θέμα επιλογής του κυνηγού πια να διαλέξει.

Τα σκυλιά σε αυτή την περίπτωση πρέπει να λειτουργούν αρκετά διαφορετικά από το κυνήγι της πέρδικας, δηλαδή πάντα κατά την γνώμη μου πρέπει να ανοίγονται αρκετά , αλλά όχι πάρα πολύ.
Πρέπει πάντα να έχουν επαφή με τον κυνηγό, να είναι μεθοδικά , αρκετά μαλακά και όχι αψιά... στην συμπεριφορά τους πάνω στο πουλί, επίσης να μπαίνουν στα πυκνά, στο νερό και γενικώς να αντέχουν στο κρύο και τον πάγο.

http://www.gpeppas.gr/mpekatsa/mkinigi/mkinigi.html

H Fata Morgana και το κυνήγι της...

Ήρθε και το τέλος Νοεμβρίου, για μένα αρχίζει το κυνήγι της δεύτερης αγάπης μου από τα θηράματα της πατρίδας μας, της Μπεκάτσας που μας έρχεται από χώρες μακρινές κάθε χρόνο από τα μέσα Οκτωβρίου , μέχρι τα επιστρόφια του Μαρτίου, οπότε και επιστρέφει στις μακρινές βόρειες χώρες που γεννήθηκε για την αναπαραγωγή της.
Ένα " ντίν ντίν " μερικές φορές σιγανό, άλλες φορές πιο έντονο έρχεται από το πυκνό του δάσους. Ο σκύλος εμφανίζεται και εξαφανίζεται από τον έλεγχο μας. Ξαφνικά εκείνος ο θόρυβος σταματάει να φτάνει στα αυτιά μας.

Το σκυλί είναι σε φέρμα , η μπεκάτσα εντοπίστηκε. Η μαγεία που μόνο ο μπεκατσοκυνηγός, το δάσος , κυνηγόσκυλα και η μπεκάτσα καταλαβαίνουν και ζουν, αρχίζει. Η αρχέγονη πράξη του κυνηγίου σε όλο το μεγαλείο της. Μία αναμέτρηση πρόσωπο με πρόσωπο , ο κυνηγός , ο σκύλος του και η Μπεκάτσα με τα κόλπα της, με τον καθένα να προσπαθεί να νικήσει τον άλλο, ντόμπρα , αντρίκεια.

http://www.gpeppas.gr/mpekatsa/mkinigi/mkinigi.html

Gordon Setter η άλλως Σκωτικό σέττερ

Μέσα λοιπόν στα Βρετανικά νησιά βρίσκεται και η Σκωτία , μία χώρα με αρκετή ποικιλία περιβάλλοντος και με αρκετά ορεινά σκληρά μέρη !
Εκεί λοιπόν πάντα κάποιοι πλούσιοι λόρδοι για την ακρίβεια θεώρησαν ότι για το κυνήγι που τους άρεσε με τα θηράματα που προανέφερα αλλά και με την δυσκολία των κυνηγότοπων της σκληρής Σκωτίας έπρεπε να φτιάξουν ένα σκυλί που να έχει μεν τα χαρίσματα των άλλων Βρετανικών φυλών αλλά από την άλλη να μπορεί να ανταπεξέλθει στις μορφολογικές και περιβαλλοντικές συνθήκες της Σκωτίας , έτσι δημιουργήθηκε η καταπληκτική φυλή των Γκόρντον Σέτερ η άλλως Σκωτικό σέττερ !
Μία φυλή σκληρή και λίγου άγριου χαρακτήρα σαν τη ίδια την Σκωτία που κυνηγά με τον δικό της ρυθμό και τρόπο όλη την ημέρα από τα χάραμα μέχρι την δύση !
Κυνηγά ανελέητα , μεθοδικά και σκληρά , με την δικιά της κίνηση που δεν αφήνει περιθώρια σε κανένα θήραμα να γλυτώσει αν το ακολουθεί ένα έμπειρο κυνηγετικά και υγιές Γκόρντον !

Τελικά θα μου πείτε τώρα , δηλαδή να πάρω Γκόρντον και να κυνηγάω πέρδικα :

Η απάντηση είναι όχι , αν δεν γνωρίζετε την φυλή , αν δεν είστε διευθετημένος να επενδύσετε πάνω της και βέβαια να την αγαπήσετε γι αυτό που είναι κάτι ξεχωριστό και μοναδικό ..
Η φυλή υποφέρει από «καταχρήσεις» και λάθος επιλογές εκτροφέων (ιδιαίτερα μορφολογικές ) αλλά τώρα και κυνηγητικές (πολύ ελαφριά άτομα εκτός μορφολογίας ) και αυτό έχει αποτέλεσμα να είναι ελλιπής με πολλά δείγματα με προβλήματα ! Αν δεν είστε λοιπόν έτοιμος να διαθέσετε πολύ χρόνο και κόπο προτιμήστε άλλη φυλή .
Για παράδειγμα ένα Πόιντερ σαν μέσος όρος βγαίνει πολύ πιο εύκολα και γρήγορα από ένα Γκόρντον , επαναλαμβάνω μιλώντας πάντα για μέσους όρους .
Το Γκόρντον ηλικιώνεται στα 2,5 -3 χρόνια, εκεί κάνει ένα κλικ ( αν έχει κυνηγηθεί και έχει τα προσόντα όπως κάθε κυνηγετικός σκύλος ) μεταμορφώνετε σε ένα κυνηγό απίστευτο , που κάνει για κάθε θήραμα της πατρίδας μας και λαϊκά αν θέλετε γεμίζει τσάντες .
Μετά έχετε τελειώσει δεν πρόκειται να αλλάξετε ποτέ φυλή οικιοθελώς , τα Γκόρντον θα σας έχουν κερδίσει για πάντα .

Alectoris chukar

Στο έργο του «Τα ζώα μου και τα πουλιά» ο Γεώργιος Δροσίνης γράφει και για «μία Πέρδικα στο καλαμένιο της κλουβί μου ήρθε λεβέντισσα από κάποιο αιγαιοπελαγίτικο νησί, για να με ξυπνά κάθε ξημέρωμα με το νοσταλγικό της κράξιμο προς τις κυματόδαρτες πλαγιές του νησιού της».

Έχει παρατηρηθεί ότι οι πέρδικες για να αποφύγουν τον κυνηγό πολλές φορές πατάνε πάνω από την θάλασσα για να πάνε σε ένα άλλο όρμο η γκρέμι , αφήνοντας τον κυνηγό και τον σκύλο του να τις κοιτά με απογοήτευση .Τώρα πρέπει να περπατήση πίσω και όλο τον γύρω γύρω δρόμο αν θέλει να τις ξαναδεί !! Τον χειμώνα τις βρίσκουμε πιο ψηλά , σε βράχια , σε πλαγιές η σε εγκαταλελειμμένα χωράφια. Το βράδυ πάνε για κούρνιασμα σε συγκεκριμένο μέρος που έχει επιλέξει ο αρχηγός του κοπαδιού

Αξιοσημείωτη είναι και η γνώση-αντίληψη του γύρου χώρου που διαβιούν , γνωρίζοντας σχισμές η βαθουλώματα βράχων , κυρίως σε σκιερά μέρη , όπου διατηρούνται μικρές ποσότητες νερού η υγρασία, τα οποία η πέρδικα εκμεταλλεύεται με πολλή σοφία. Οι Νησιώτικες πέρδικες αναζητούν την τροφή τους το πρωί και το απόγευμα αργά. Ενδιάμεσα αναζητούν νερό, για να δροσιστούν , ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες . Λαμβάνουν όμως υγρασία και από διάφορα φυτά η βολβούς. Σήμερα η Νησιώτικη πέρδικα βρίσκεται σε κίνδυνο , βασικά λόγο της εγκατάλειψης της καλλιέργειας των αγρών και της καταστροφής του βιοτόπου της. Όλες οι παραλίες των κυκλαδίτικων νησιών χτίζονται η δίνονται στην άγρια τουριστική εκμετάλλευση.

Το άνοιγμα δρόμων μέχρι την τελευταία παραλία επίσης και το κυνήγι όλο τον χρόνο εφ' όσον δεν υπάρχει φύλαξη. Δεν επιτρέπεται να κλείνονται νησιά 5-6 χρόνια για να κυνηγάνε μόνο οι ντόπιοι και οι φίλοι τους η όταν ανοίγουν άλλα μετά από χρόνια να γίνεται ομαδική σφαγή καθημερινώς από καραβάνια κυνηγών……. επειδή δεν υπάρχει έλεγχος. Κάτι προσπαθούν να κάνουν μερικοί φιλότιμοι και μικροί σύλλογοι , αλλά χρειάζονται βοήθεια και οικονομική και ειδική.

http://www.gpeppas.gr/chukar/chukar.html

Kυνηγώντας στον βάλτο...

Κατ εικόνα της μπεκάτσας, το μπεκατσίνι έχει ένθερμους οπαδούς που τρέφουν για λόγου του αμέριστη λατρεία. Ξυπνά τέτοιο ενδιαφέρον ώστε πλήθος είναι οι κυνηγοί υδροβίων θηραμάτων που καταφτάνουν κάθε χρονιά στις περιοχές διαχείμασης του πουλιού, στην Ιρλανδία και στο Μαρόκο, για να κορέσουν το ακατασίγαστο πάθος τους.
Εχει φωνή που δεν σε ξεγελάει. Όταν πετάγεται από την λάσπη ακούγεται ένα πλατάγιασμα που μερικοί το ερμηνεύουν σαν φιλί αποχαιρετισμού στον κυνηγό.

Για το μπεκατσίνι υπάρχουν θαυμάσιες ιστορίες ζωής και γεγονότα που ανακαλύπτουν ξανά την αντιφατική και ανεκπλήρωτη αγάπη του κάθε αληθινού κυνηγού προς αυτό. Γιατί είναι δύσκολο, αφού το έχεις γνωρίσει , να μην αντέξεις στο κάλεσμά του αν και πρέπει να σηκώνεσαι την αυγή, για να πάς να το συναντήσεις. Όπως μια κρυφή αγάπη.
Τα μπεκατσίνια του χειμώνα είναι αυτά που σχεδιάζουν στον αέρα ένα σύνολο μπερδεμένων και αλλόκοτων γραμμών, αραβουργήματα που γι' αυτά είναι σχεδόν πάντα ο δρόμος της σωτηρίας, , εκείνος που η φύση δίδαξε στο είδος , γεμίζοντας τη διαδρομή του με στροφές , με διαδρομή που παράδοξα καταλήγει σε μία νοητή ευθεία γραμμή. Αλλά αυτά είναι τα μπεκατσίνια του χειμώνα , που σε λίγους δίνεται το προνόμιο και η ευκαιρία να τα αποχωρίσουν από τον ουρανό και όταν αυτό συμβαίνει σου φαίνεται σα να έχεις έναν πολύτιμο καρπό.

https://www.gpeppas.gr/paridatia/mpekatsini/mpekatsini.html

Περπατώντας ολόκληρη την ημέρα από το χάραμα μέχρι το σούρουπο , αγγίζεις τα όρια σου , βλέπεις εικόνες που μόνο εσύ μονοπωλείς από εκείνο το μοναδικό σημείο και συνειδητοποιείς την ύπαρξη σου. Το πόσο μικρός είναι ο κόσμος που ζούμε με τα πάθη του και τα συμφέροντα του αλλά και τις δυνατές φιλίες και αξίες της ζωής. Όλα είναι κάτω από τα πόδια σου. Και εσύ εκεί πάνω , παρέα με έναν καλό φίλο και τα σκυλιά σου προσπαθείς να βιώσεις αυτόν τον μοναδικό κόσμο , που ακόμη δεν έχει μολύνει ο άνθρωπος. Η καλημέρα εδώ με έναν τσοπάνη , έχει ακόμη αξία .Η επίσκεψη στο καλύβι του , είναι γεγονός που θα το θυμάται και μετά από χρόνια που θα ξανασυναντηθείς μαζί του .

Εδώ είναι όλα διαχρονικά. Οι πέρδικες , τα γίδια , ο άνεμος , οι κορφές , οι λαγοί, οι πέτρες, οι παραδόσεις του τόπου μας. Εδώ πάνω αποζητάει καταφύγιο ο άνθρωπος της πόλης , έστω και για λίγα εικοσιτετράωρα. Εδώ πάνω μας ανεβάζουν αυτά τα υπέροχα , υπερήφανα πουλιά οι πέρδικες.. Διάλεξαν να ζουν μόνες σε πολύ δύσκολες συνθήκες αλλά αξιοπρεπείς , σε έναν κόσμο δικό τους , πλάι στις αετοφωλιές και στην αγριότητα των ανέμων και των γκρεμών.

Το όμορφο ταξείδι συνεχίζεται

Δυο φωτο γεμάτες συγκινήσεις .
Είκοσι χρόνια διαφορά υπάρχουν μεταξύ αυτών των δύο φωτο AOOS NIVA – AOOS KENT αλλά η συγγένεια είναι φανερή και δεσπόζουσα στην μορφολογία και στα κυνηγετικά ένστικτα ..