Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΣ ΚΟΥΤΑΒΙ - ΕΠΙΛΟΓΗ

Μπαίνοντας στη διαδικασία της αναζήτησης ενός κουταβιoυ, θα πρέπει προηγουμένως να έχουμε αποφασίσει για το τι ζητάμε από ένα σκύλο και στη συνέχεια να διαλέξουμε την ράτσα που μας ταιριάζει.



Για αυτόν άλλωστε το λόγο έχουν δημιουργηθεί και τόσες διαφορετικές ράτσες με μικρές ή μεγάλες διαφορές μεταξύ τους.

θα πρέπει πρωτίστως να έχουμε ενημερωθεί, για τα εργασιακά χαρακτηριστικά, το στιλ κυνηγίου, το χαρακτήρα και τη γενική εμφάνιση τουλάχιστον των δημοφιλέστερων φυλών ιχνηλατών.

Για αυτά τα χαρακτηριστικά κάθε φυλής μπορούμε να ενημερωθούμε διαβάζοντας βιβλία με ράτσες σκύλων, κυνηγετικά περιοδικά, βλέποντας σχετικές βιντεοκασέτες, ή ακόμα ρωτώντας εκτροφείς και φίλους κυνηγούς, που έχουν στην κατοχή τους καθαρόαιμα . Έτσι διαλέγοντας κάποιος μια συγκεκριμένη ράτσα θα ξέρει περίπου πώς θα συμπεριφέρεται και πως θα κυνηγάει το σκυλί του.

Εδώ θα ήταν σκόπιμο να σχολιάσουμε το θέμα των ημίαιμων κουταβιών – που δεν είναι και λίγα στη χώρα μας κάθε χρόνο.

Οι λόγοι που υπάρχουν τόσα πολλά σκυλιά ακαθόριστης ράτσας και κατ’ επέκταση αμφιβόλου κυνηγετικής και κυνολογικής αξίας είναι πάρα πολλοί. Οι βασικότεροι είναι ότι

1ον Οι κυνηγοί (κυρίως της επαρχίας) δεν ήταν ενημερωμένοι σχετικά με τις καθαρόαιμες ράτσες και πολλοί δεν είχαν ούτε την οικονομική δυνατότητα για την αγορά ενός τέτοιου σκύλου, και

2ον Αυτοί που είχαν στην κατοχή τους καθαρόαιμα σκυλιά, δεν μπορούσαν να βρουν στην περιοχή τους σκυλιά της ίδιας ράτσας για να τα ζευγαρώσουν, με αποτέλεσμα να τα διασταυρώνουν με όποιο σκυλί υπήρχε διαθέσιμο.


Να βάλουμε μια παρένθεση εδώ και να πούμε ότι: Με βάση την επιστήμη της γενετικής – που ασχολείται με τους νόμους της κληρονομικότητας – αλλά και τη διεθνή βιβλιογραφία που αναφέρεται σε εμπειρίες μεγάλων εκτροφέων που στο παρελθόν προσπάθησαν με συνεχείς διασταυρώσεις να βελτιώσουν ή να δημιουργήσουν κάποια ράτσα, βγαίνει το εξής συμπέρασμα:

Σπάνια μετά από τυχαίες διασταυρώσεις, ειδικά δύο διαφορετικών φυλών μεταξύ τους, έχουν βγει αξιόλογα σκυλιά, και αυτά με τη σειρά τους, δεν έχουν δώσει σχεδόν ποτέ αξιόλογα κουτάβια.

Άλλη μια διαπίστωση είναι ότι τα καλά σκυλιά που βγήκαν από τέτοιες διασταυρώσεις, κατά ένα περίεργο τρόπο, ήταν ειδικευμένα μόνο σε μία περιοχή και όταν άλλαζαν κυνηγότοπο έμοιαζαν με ψάρια έξω από το νερό. Οι συζητήσεις γύρω από αυτά τα σκυλιά έχουν συντηρήσει το μύθο ότι τα μπάσταρδα σκυλιά βγαίνουν καλά κυνηγόσκυλα, ενώ δεν αναφέρονται καθόλου οι χιλιάδες των κουταβιών που ήταν μετριότητες ή και άχρηστα τελείως.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του κυνοτρόφου και εκπαιδευτή Richard Walmsey, που αναφέρει ότι τον προηγούμενο αιώνα στην Αγγλία έγινε μία προσπάθεια να διασταυρωθούν τα Pointer με τα Foxhound, για να προσθέσουν αντοχή και ταχύτητα στα Pointer. Το αποτέλεσμα όπως λέει ήταν καταστροφικό και μόνο ένα αρσενικό σκυλί ήταν άριστο. Το σκυλί αυτό χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές σαν επιβήτορας, αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Όπως καταλαβαίνετε την επιλογή ενός ημίαιμου κουταβιού την απορρίπτουμε τελείως, αν θέλουμε να έχουμε σοβαρές ελπίδες να αποκτήσουμε ένα «μεγάλο» σκυλί με παρόν και μέλλον. Ας αφήσουμε λοιπόν τα «πειράματα» για την διασταύρωση και την βελτίωση των ρατσών, σε έμπειρους εκτροφείς, που έχουν πλούσιες γνώσεις γενετικής και πολύ χρόνο στη διάθεσή τους για να ασχοληθούν με αυτό το θέμα .
Απλά να πούμε ότι αυτός που για διάφορους λόγους θα αποφασίσει να αποκτήσει ένα ημίαιμο κουτάβι, είναι σαν να βάζει το χέρι του μέσα σε ένα σακούλι με χίλια αριθμημένα μπαλάκια, και τραβώντας ένα από αυτά περιμένει να του πέσει ο πρώτος αριθμός.

Επιλογή Φύλου:

Ερχόμαστε τώρα στο ερώτημα: Αρσενικό ή θηλυκό; Οι περισσότεροι κυνηγοί κατά γενική ομολογία προτιμούν τα θηλυκά σκυλιά γιατί εκπαιδεύονται ευκολότερα και ωριμάζουν πιο γρήγορα από τα αρσενικά. Όμως υπάρχουν και αρκετά παραδείγματα αρσενικών που εξελίχθηκαν σε «κορυφές», κυνηγώντας με αποτελεσματικότητα, δύναμη και στυλ από πολύ νεαρή ηλικία.





Παρακάτω αναφέρουμε κάποια από τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των αρσενικών και των θηλυκών σκυλιών, και η επιλογή είναι δική σας:

Αρσενικά

Πλεονεκτήματα:
1. Πιο δυνατή κατασκευή
2. Μεγαλύτερη αντοχή και δύναμη

Μειονεκτήματα
1. Ξεροκέφαλο μερικές φορές και όχι συγκεντρωμένο στο κυνήγι την
περίοδο του ζευγαρώματος
2. Μερικές φορές επιθετικό προς άλλα σκυλιά
3. Μεγαλύτερη κατανάλωση τροφής

Θηλυκά

Πλεονεκτήματα:
1. Περισσότερο αφοσιωμένο στον κυναγωγό
2. Πιο ήρεμο και συγκεντρωμένο – εκτός από την περίοδο του ζευγαρώματος

Μειονεκτήματα: 1. 2 μήνες το χρόνο εξαιτίας της περιόδου θα πρέπει να είναι περιορισμένο και γίνεται ιδιότροπο και δυσκολομεταχείριστο

Αγορά κουταβιών μέσω τηλεφώνου:

Πολλοί κάνουν το λάθος να αγοράζουν κουτάβια μέσω τηλεφώνου, και μάλιστα τα προπληρώνουν τις περισσότερες φορές σε τσουχτερές τιμές, μόνο και μόνο επειδή διάβασαν μια εντυπωσιακή αγγελία, ή ακόμα βασιζόμενοι στα λόγια ενός εκτροφέα που μπορεί να μην είναι καν κυνηγός. Η δικαιολογία σε αυτή την περίπτωση είναι συνήθως η μακρινή απόσταση και η έλλειψη χρόνου για ένα μικρό ή μεγαλύτερο ταξίδι.

Αξίζει όμως να ρισκάρουμε την αγορά ενός κουταβιού που δεν έχουμε δει καν τους γονείς του; Αξίζει να διαθέσουμε χρήμα και χρόνο για να μεγαλώσουμε και να εκπαιδεύσουμε ένα σκυλί που δεν ξέρουμε από πού κρατάει η σκούφια του;

Καλύτερα λοιπόν να διανύσουμε μερικά χιλιόμετρα στην αρχή, παρά να το μετανιώσουμε όταν είναι πλέον αργά. Επίσης είναι καλύτερα να δώσουμε μερικά χρήματα παραπάνω για ένα καλό σκυλί, παρά για λόγους οικονομίας να πάρουμε ένα μέτριο σκυλί που μπορεί να αποδειχτεί ακριβότερο στο μέλλον. Γιατί; Γιατί ενώ και τα δυο σκυλιά θα έχουν τα ίδια έξοδα εκτροφής, το μέτριο σκυλί θα μας «κοστίσει» πολύ περισσότερο σε χρόνο εκπαίδευσης και ίσως επειδή αργότερα μπορεί να μη μας ικανοποιεί αρκετά, θα μας κοστίσει και την αγορά ενός νέου σκυλιού.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι έχουμε αποφασίσει για τη ράτσα κ.τ.λ. και παίρνουμε τους δρόμους για να πάμε να δούμε μερικά κουτάβια.

Η πρώτη εικόνα

Φτάνοντας τώρα στο κυνοτροφείο ή στην πίσω αυλή κάποιου σπιτιού, το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να ρίξουμε μια προσεκτική ματιά στο χώρο που ζούνε τα σκυλιά. Τηρούνται οι βασικού κανόνες υγιεινής και διαμονής; Είναι το περιβάλλον που μένουν τα σκυλιά καθαρό, χωρίς υγρασία και ρεύματα; Αν η πρώτη εντύπωση είναι καλή, μπορείτε να προχωρήσετε στα υπόλοιπα. Αν όμως δείτε ένα χώρο γεμάτο ακαθαρσίες, πεταμένη τροφή εδώ κι εκεί και δοχεία φαγητού και νερού στην ίδια κατάσταση, τότε έχετε ένα καλό λόγο για να φύγετε τρέχοντας. Τα κουτάβια από ένα τέτοιο μέρος, κατά πάσα πιθανότητα θα έχουν σκουλήκια ή κάποιο άλλο πρόβλημα υγείας και είναι σαν να μπαίνετε κατευθείαν σε μπελάδες.

Η καλύτερη ηλικία για την αγορά ενός κουταβιού είναι από 7 έως 9 εβδομάδων. Ένας υπεύθυνος εκτροφέας δεν πρέπει να δώσει ποτέ κουτάβια κάτω των 49 ημερών. Το γιατί θα το εξηγήσουμε αναλυτικά, μαζί με άλλα πολύ ενδιαφέροντα θέματα για την επιλογή των κουταβιών στο δεύτερο μέρος του άρθρου, στο επόμενο τεύχος.

Πριν από όλα να πούμε ότι εκτροφέας είναι όποιος ζευγαρώνει δύο σκυλιά με σκοπό την παραγωγή κουταβιών. Ποιος όμως είναι καλός εκτροφέας και ποιος όχι; Ποιος είναι ερασιτέχνης και ποιος επαγγελματίας; Ποιόν πρέπει να προτιμάμε;

Πολλοί έχουν την άποψη ότι αυτοί που έχουν 2-3 σκυλιά και τα ζευγαρώνουν είναι καλύτεροι εκτροφεία από κάποιους επαγγελματίες. Απαντώντας σε αυτή την άποψη μπορούμε να αριθμήσουμε πολλούς λόγους για να τους πείσουμε για το αντίθετο, όπως και άλλους τόσους, για να μην αγοράζουν σκυλιά από κυνοτροφεία SUPER MARKET που διαθέτουν κουτάβια από όλες τις ράτσες και σε όλους τους χρωματισμούς.

Αντί όμως να ασχοληθούμε μα αυτό θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια σαφή εικόνα για το πώς πρέπει να είναι ένας σωστός και ευσυνείδητος εκτροφέας:

1. Συνήθως οι σοβαροί και υπεύθυνοι εκτροφείς, είναι πολύ καλά ενημερωμένοι σχετικά με τη ράτσα ή τις ράτσες που εκτρέφουν, δραστηριοποιούνται μέσω διαφόρων κυνοφιλικών ομίλων, παρουσιάζουν τα σκυλιά τους σε αγώνες και εκθέσεις, και έχουν εγγεγραμμένα τα σκυλιά στα μητρώα του Κυνολογικού Ομίλου Ελλάδος (Κ.Ο.Ε.).

2. Ο εκτροφέας ιχνηλατών, θα πρέπει να είναι ο ίδιος κυνηγός, να εκπαιδεύει και να κρατάει πάντα τα σκυλιά του σε φόρμα, με συχνές εξορμήσεις για εκπαιδευτικά και εξάσκηση, να μην ασχολείται με πολλές διαφορετικές ράτσες, και γενικά να μην εκτρέφει πάρα πολλά σκυλιά σε αριθμό. Εδώ επισημαίνουμε ότι αυτοί που ασχολούνται με πολλές διαφορετικές ράτσες, και γενικά αυτοί που εκτρέφουν ένα μεγάλο αριθμό γεννητόρων, είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο να εκπαιδεύουν τα σκυλιά τους σωστά και να τα χρησιμοποιούν στο κυνήγι, με αποτέλεσμα γενιά με γενιά να χάνουν τα κυνηγετικά τους ένστικτα και να καταλήγουν να γίνονται μηχανές παραγωγής κουταβιών αμφιβόλου αξίας. Μόνη εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα είναι, ο εκτροφέας να έχει αποδεδειγμένα μεγάλο αριθμό μόνιμων συνεργατών με τα ίδια προσόντα (εκπαιδευτές – κυνηγούς), που επίσης αποδεδειγμένα εξασκούν τακτικά τα σκυλιά του κυνοτροφείου.

3. Ο καλός εκτροφέας θα πρέπει να αφιερώνει πολλές ώρες κάθε μέρα για την εκπαίδευση, την υγιεινή, την καθαριότητα, τη διατροφή και τη φροντίδα των σκυλιών του, να ενδιαφέρεται για τη βελτίωση της εκτροφής του και το μέλλον των δικών του κουταβιών. Επίσης να παρακολουθεί τις εκδηλώσεις των διαφόρων ομίλων που τον αφορούν, να συμμετέχει σε σεμινάρια, να διαβάζει βιβλία και περιοδικά, να βλέπει σχετικά βίντεο, και να ενημερώνεται γενικά για τις κυνολογικές εξελίξεις στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό.

4. Οι καλοί και ευσυνείδητοι κυνοτρόφοι θα πρέπει να ενδιαφέρονται σε ποιους δίνουν τα σκυλιά τους, και να φροντίζουν να κρατούν σημειώσεις και επαφή με τους αγοραστές για να ενημερώνονται για την εξέλιξη των κουταβιών τους, και όχι να τελειώνει η επαφή τους με τον αγοραστεί αμέσως μόλις μετρηθούν τα χρήματα. Ο εκτροφέας που αγαπάει και ενδιαφέρεται για τα σκυλιά του, κάνει ερωτήσεις στους υποψήφιους αγοραστές, π.χ.: το λόγο για τον οποίο θέλει το κουτάβι, με ποιον τρόπο μεταχειρίζεται και εκπαιδεύει τα σκυλιά του, αν στο παρελθόν είχε άλλα σκυλιά και τι έγιναν αυτά, για το χώρο της διαμονής του, αν είναι νέος κυνηγός κτλ. Αυτό γίνεται για να διακρίνει σε ποιον θα δώσει τελικά τα κουτάβια του και σε ποιον όχι.

5. Ο εκτροφέας θα πρέπει να μπορεί να απαντήσει σωστά σε ερωτήσεις που αφορούν τη ράτσα που εκτρέφει και να παρουσιάζει με προθυμία το ζευγάρι των γεννητόρων, μιλώντας με ειλικρίνεια για τις επιδόσεις, το χαρακτήρα, και τυχόν ελαττώματά τους.

6. Τέλος ο εκτροφέας θα πρέπει να σας δίνει την εντύπωση τίμιου και ειλικρινούς ανθρώπου, που αγαπάει και θέλει να διατηρήσει τις καλύτερες ποιότητες της ράτσας που εκτρέφει και κάνει τα πάντα για το καλό των σκυλιών του. Δεν πρέπει να κάνει εκτροφή με μοναδικό άξονα το εύκολο κέρδος αλλά να δείχνει υπερήφανος για τους γεννήτορες και τα κουτάβια του.

Τι πρέπει να προσέχετε
Η αγορά ενός κουταβιού πρέπει να γίνεται με τον ίδιο τρόπο που γίνεται οποιαδήποτε σοβαρή αγορά, δηλαδή, με έρευνα, σύγκριση και μετά απόφαση. Δεν πρέπει να αγοράσουμε οπωσδήποτε ένα από τα πρώτα κουτάβια που θα δούμε!
Καταγράψτε σε μια λίστα τα στοιχεία (όνομα, τηλέφωνο, περιοχή) του κάθε εκτροφέα με τον οποί ήρθατε σε επαφή, σημειώνοντας ακόμα και τις απαντήσεις του στις δικές σας ερωτήσεις. Παρακάτω παραθέτουμε μια ενδεικτική λίστα ερωτήσεων που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε:

1. Είστε επαγγελματίας; Πόσα χρόνια ασχολείστε; Είστε ο ίδιος κυνηγός; Αν δεν
είστε επαγγελματίας γιατί κάνατε την συγκεκριμένη γέννα;
2. Πότε γεννήθηκαν τα κουτάβια και πότε υπολογίζετε να τα δώσετε;
3. Πόσα κουτάβια έχει η συγκεκριμένη γέννα; Πόσα θηλυκά και πόσα αρσενικά;
4. Πόσο κοστίζει το κουτάβι;
5. Πόσων ετών είναι οι γονείς; Έχουν Pedigree
6. Τι χαρακτήρα έχουν οι γονείς και ποιες είναι οι επιδόσεις τους στο κυνήγι;
7. Έχετε στην κατοχή σας και τους δύο γονείς; Αν όχι ποιος έχει τον
επιβήτορα και πως μπορώ να τον δω;
8. Οι γεννήτορες έχουν κληρονομικά ή επίκτητα ελαττώματα; Ποια είναι η
κατάσταση της υγείας τους
9. Ζουν ακόμα οι «παππούδες» των κουταβιών; Αν ναι, ποια είναι η υγεία τους; Αν
όχι, από τι πέθαναν; έχετε φωτογραφίες τους; Πως ήταν οι επιδόσεις τους στο
κυνήγι;
10. Τα σκυλιά σας έχουν πάρει μέρος σε εκθέσεις; Αν ναι, πως τα πήγαν;
11. Σε τι χώρο έχετε τα σκυλιά;
12. Τα κουτάβια έχουν πιστοποιητικό υγείας από κτηνίατρο; Έχουν κάνει εμβόλια
και αποπαρασιτώσεις;
13. Τι ταΐζετε τα σκυλιά σας;
14. Τα κουτάβια έχουν τατουάζ; Προτίθεστε να τους κάνετε;
15. Θα μου δώσετε τηλέφωνα κάποιων που έχουν ήδη κουτάβια από προηγούμενε
γέννες;
16. Μπορώ να δω τα κουτάβια και τους γονείς και πότε;

Γεννήτορες
Οι γεννήτορες είναι οι πλέον «υπεύθυνοι» για τα κυνηγετικά ένστικτα, τη σωματική διάπλαση και το χαρακτήρα των κουταβιών, και αυτούς θα πρέπει να ελέγξουμε προσεκτικά πριν ακόμα προχωρήσουμε στην επιλογή του κουταβιού.Οι γεννήτορες θα πρέπει να είναι άξιοι εκπρόσωποι της φυλής τους σε όλα τα επίπεδα. Θα πρέπει να είναι καλοθρεμμένοι, υγιείς, και να έχουν ταμπεραμέντο ανάλογο της ράτσας τους. Αν οι γονείς δεν εκπροσωπούν άξια τη ράτσα τους, ή βρίσκονται σε άσχημη κατάσταση, και γενικά «δεν σας γεμίζουν το μάτι», να είστε σίγουροι ότι και τα κουτάβια θα είναι στην ίδια κατάσταση.

Η καλύτερη απόδειξη ότι οι γεννήτορες είναι καλοί στο κυνήγι, είναι να τους δούμε την ώρα που κυνηγούν. Αν αυτό είναι δύσκολο, θα πρέπει να ρωτήσουμε ανθρώπους που τα έχουν δει στον κυνηγότοπο, να μας πουν για τις επιδόσεις, το χαρακτήρα, και τη συμπεριφορά τους γενικότερα. Καλό θα είναι επίσης, να ζητήσουμε πληροφορίες για κυνηγούς που έχουν πάρει κουτάβια από προηγούμενη γέννα, ώστε να μάθουμε πια ήταν η εξέλιξή τους και να έχουμε μια πιο καθαρή εικόνα για το πώς θα εξελιχθούν και τα σκυλιά της καινούριας γέννας.

Ένα άλλο σοβαρό ζήτημα που πρέπει να μας απασχολεί, είναι το αν κάποιος από τους γεννήτορες έχει πρόβλημα κροτοφοβίας. Στην περίπτωση αυτή, τα κουτάβια πρέπει να απορρίπτονται χωρίς δεύτερη σκέψη.

Το pedigree (γενεαλογικό δέντρο) για τους γεννήτορες, είναι εξίσου σπουδαίο στοιχείο, γιατί μπορούμε να ελέγξουμε την καταγωγή, την καθαροαιμία τους, τις γραμμές αίματος από τις οποίες προέρχονται, τον τρόπο της εκτροφής κτλ.
Ακόμα ο αριθμός τατουάζ στο αυτί του σκύλου, πρέπει να είναι ίδιος με τον αριθμό μητρώου του γενεαλογίου. Αν και έχει αναφερθεί ότι κάποιοι επιτήδειοι, κάνουν πολλών ειδών «μπουγάδες» με τα γενεαλόγια των σκύλων, εμείς υποστηρίζουμε ότι είναι το βασικότερο αποδεικτικό στοιχείο για το ποιόν του κάθε ζώου.

Ο εκτροφέας ωστόσο, θα πρέπει να ξέρει και να εξηγεί αναλυτικά τα γενεαλόγια των σκυλιών του στους ενδιαφερόμενους και αν είναι δυνατόν να διαθέτει και φωτογραφίες των προγόνων – αν δεν τους έχει ο ίδιος – ώστε να υπάρχει μια καλύτερη εικόνα της καταγωγής των κουταβιών.

Τα βραβεία C.A.C. σε εκθέσεις μορφολογίας, είναι ένα επίσης θετικό στοιχείο για τους γεννήτορες χωρίς όμως να είναι καθοριστικό. Αυτό το λέμε γιατί έχουμε δει πολλά σκυλιά με εξαιρετική εμφάνιση και μορφολογία, να είναι σκέτη απογοήτευση στο κυνήγι.
Αντίθετα έχουμε παρακολουθήσει κορυφαία σκυλιά με εντυπωσιακά αποτελέσματα σε αγώνες εργασίας υψηλού επιπέδου στην Ευρώπη, που όμως υστερούσαν σε κάποια δευτερεύοντα μορφολογικά χαρακτηριστικά (όπως το μήκος των αυτιών στα Σεγκουτσιο Ιταλιάνο, ή το λίγο πιο χαλαρό και κατεβασμένο προγούλι στους ελβετικούς ιχνηλάτες Γιουρα Μπρουνο).
Εδώ καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι είναι προτιμότερο να διαλέγουμε κουτάβια από εργασιακές γραμμές αίματος και όχι κουτάβια από «όμορφους» γονείς που δεν έχουν αποδείξει τις κυνηγετικές τους ικανότητες στην πράξη. Το καλύτερο βέβαια είναι ο συνδυασμός και των δύο στην τιμή του ενός!

Γ ΓΙΑΝΝΙΚA

http://www.geocities.com/minois_kennel/arthra/1.htm

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου