Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Ο ΣΚΩΤΣΕΖΟΣ ΜΑΥΡΟ-ΠΥΡΙΝΟΣ ΕΥΓΕΝΗΣ ΤΗΣ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗΣ ΚΥΝΟΦΙΛΙΑΣ

Του Διονύση Ντούλου


Το Γκόρντον Σέττερ έχει χώρα καταγωγής τη Σκωτία. Το όνομά του το πήρε από τον Δούκα του Γκόρντον, “Alexander”, ο οποίος ασχολήθηκε με την εκτροφή και την σταθεροποίηση αυτής της φυλής.



Δεν υπάρχουν ακριβή ιστορικά στοιχεία για το πώς δημιουργήθηκε το Γκόρντον Σέττερ. Όμως από παλιά ακούγονται ψίθυροι για τα μαύρα – πύρινα σέττερ, που υπήρξαν κοντά στο 1600. Τίποτα όμως δεν αποδεικνύεται.

Γεννημένο από αριστοκρατική λοιπόν οικογένεια, το Γκόρντον Σέττερ δεν θα μπορούσε παρά να συνοδεύεται από μία επιβλητική παρουσία, χαρακτήρα σταθερό με ουσία και έντονη δυναμικότητα στις κυνηγετικές του αποτελεσματικές ικανότητες.

Συνοδεύοντας τους τότε ευγενείς στις κυνηγετικές εξόδους τους, το Γκόρντον Σέττερ επιβάλλει με την παρουσία του το έντονο πάθος του, την υπεροχή της έρευνας κατά την εργασία του, την ποιότητα της όσφρησης και της φέρμας του. Δυναμικός σκύλος, παρά το αξιοπρόσεχτο μέγεθός του τότε, κάλυπτε τις δύσβατες και απέραντες εκτάσεις της ορεινής Σκωτίας. Δεν μπορούσε κανείς να μην θαυμάσει και θελήσει έναν τόσο θετικό σκύλο και παράλληλα όμορφο, γεμάτο ποιότητα σε όλες τις κινήσεις του.



Τα χρόνια περνούσαν και το Γκόρντον Σέττερ αρχίζει να γίνεται γνωστό σε Αμερική και Ευρώπη, μέσω των μορφολογικών επιδείξεων και τους τότε κυνηγετικούς αγώνες.
Το Γκόρντον Σέττερ σήμερα είναι σκύλος εντυπωσιακός, με καλπαστικές γραμμές, συμμετρικά διαμορφωμένος, που σύμφωνα με την κατασκευή του μπορεί να συγκριθεί με κυνηγό που έχει μεγάλη αντοχή.

Η τότε κουλτούρα συνδέεται απόλυτα μέχρι και σήμερα με τα χαρακτηριστικά αυτού του σκύλου. Κανένας κυνηγός, που ξέρει καλά ποιος τον συντροφεύει στις κυνηγετικές εξόδους του, δεν θα φύγει ατημέλητος. Όλα θα έχουν προεργασία, το ντύσιμο, η περιποίηση του σκύλου και το σημαντικότερο, ο τρόπος που θα κινηθεί στον κυνηγότοπο, ακόμα και το πώς θα εισπράξει το θήραμα στην τσάντα του.

Το Γκόρντον Σέττερ μπορεί να κυνηγά ώρες χωρίς να δείχνει κόπωση. Πάντα θαρραλέος και επιβλητικός αυτός ο σκύλος ξέρει να σέβεται τον εαυτό του. Καθώς τον διακρίνει η μεγάλη του ευφυΐα είναι δύσκολο να τον κοροϊδέψει θήραμα. Πάντα υπάρχει τρόπος για το Γκόρντον Σέττερ να μπλοκάρει θεαματικά το θήραμα.





Η αρχοντιά καθώς εργάζεται, δεν διακρίνεται στην χαμηλωμένη και ύπουλη κίνηση και φέρμα που χαρακτηρίζει τον ξάδερφο του, το Αγγλικό Σέττερ. Κινείται πιο όρθιος, δημιουργώντας κυματιστό καλπασμό στη ράχη του. Η φέρμα του είναι σταθερή με ουσία και έντονα επιβλητική. Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε οδηγό ένα σέττερ και ίσως κάποιες φορές θα λειτουργήσει όπως ένα Αγγλικό Σέττερ και ανάλογα με το έδαφος και τις καιρικές συνθήκες που έχει ν’ αντιμετωπίσει.

Είναι σκύλος τολμηρός και ανήκει μόνο σ’ ένα αφεντικό. Αυτό είναι ιδιαίτερο χαρακτηριστικό για τη φυλή και ο συγκεκριμένος λόγος, είναι που το Γκόρντον Σέττερ δεν αλλάζει αφεντικό.

Από κουτάβι είναι σοβαρός σκύλος και δεν δίνει δικαίωμα να τον μαλώσεις. Αρκούν μερικά μαθήματα για να καταλάβει τι ακριβώς ζητάμε.

Καθώς μεγαλώνει, η αρχοντιά και η αξιοπρέπεια δείχνουν την καταγωγή του. Το Γκόρντον Σέττερ είναι πραγματικά ένας Δούκας και το μόνο που ζητά είναι σεβασμός και αγάπη.
Η χρήση του στην Ελλάδα δεν είναι η επιθυμητή. Υπάρχει μικρός αριθμός σκύλων για διάφορους λόγους και αιτίες, παρόλο που τα κυνηγετικά του προσόντα είναι σχεδόν τα ιδανικά για τα περισσότερα ελληνικά κυνηγοτόπια.





Πολλούς τους τρομάζει ο όγκος του και το χρώμα του δίνοντας διάφοροι αδαείς αρνητικές κρίσεις χωρίς να γνωρίζουν τις αρετές αυτής της φυλής. Δεν υπάρχει φυλή που να μην έχει αρνητικά στοιχεία βέβαια, αλλά πρέπει να τα συγκρίνουμε και με τα θετικά που σαφώς σε καλής ποιότητας σκύλο είναι αυτό που μετράει περισσότερο. Όσοι όμως τόλμησαν και γνώρισαν το Γκόρντον Σέττερ στον κυνηγότοπο, δύσκολα αλλάζουν τη φυλή αυτή. Παραμένουν όμως λίγοι και απόμακροι από τις κυνοφιλικές εκδηλώσεις εργασίας και μορφολογίας. Ίσως όμως να φταίνε και άλλοι παράγοντες…

Η κυνοφιλική πολιτική, η γνώση, η εμπειρία των κριτών εργασίας γι αυτή τη φυλή μπορεί ν’ απογοητεύουν αυτούς που θέλουν να έχουν παρουσία σ’ αυτούς τους χώρους και προτιμούν να πηγαίνουν μόνο κυνήγι. Δεν ρίχνω ευθύνες σε κανέναν, απλώς προσπαθώ να εξηγήσω τους αρνητικούς λόγους της αποχής αυτής της άξιας κυνηγετικής φυλής.

Παραδέχομαι ότι δεν είναι σωστό σ΄ έναν αγώνα εργασίας σε ζευγάρια π.χ. πόιντερ – γκόρντον οι κριτές που δεν έχουν εμπειρία στη φυλή να το συγκρίνουν με το πόιντερ. Είναι ολέθριο λάθος για τη φυλή, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να ενδιαφερθούν περισσότερο να μάθουν για το Γκόρντον Σέττερ.



Όμως από την άλλη πλευρά θεωρώ εγκληματικό για τους ιδιοκτήτες Γκόρντον Σέττερ να απέχουν από τους αγώνες και τις εκθέσεις, διότι έτσι δεν γνωρίζουν καλά, δεν προωθούν και δεν υποστηρίζουν τη φυλή, που λένε ότι αγαπούν.
Όλοι μαζί πρέπει να δουλέψουμε για το μέλλον και την εξέλιξη αυτής της φυλής στη χώρα μας, Ας παραδειγματιστούμε από άλλες χώρες (Ελβετία, Γαλλία, Γερμανία, κ.λ.π.) όπου η φυλή χαίρει εκτίμησης και μεγάλης δημοτικότητας με αξιοπρόσεκτα και αξιοθαύμαστα αποτελέσματα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου